بیشتر قسمت های قاره زمین با رسوبات یا سنگ گرانیت صنعتی پوشیده شده است. سنگ های زیر معمولا گرانیت، گرانیت دگرگون شده یا سنگ های نزدیک به هم هستند.
این گرانیت های عمیق اغلب به عنوان “سنگ های زیرزمین” شناخته می شوند. کلمه گرانیت به روش های مختلفی توسط افراد مختلف استفاده می شود.
در دروس مقدماتی زمین شناسی یا علوم زمین از تعریف ساده ای استفاده می شود.
تعریف دقیق تری توسط سنگ شناسان (زمین شناسانی که در مطالعه سنگ ها تخصص دارند) استفاده می شود.
و، تعریف گرانیت زمانی که در صنایع سنگ خرد شده و سنگ های بعدی استفاده می شود، به شدت گسترش می یابد.
این تعاریف متعدد از گرانیت می تواند منجر به مشکلات ارتباطی شود. با این حال، اگر می‌دانید چه کسی از این کلمه استفاده می‌کند و با چه کسی در ارتباط است، می‌توانید کلمه را در متن مناسب آن تفسیر کنید.
چند کاربرد رایج کلمه “گرانیت” در زیر توضیح داده شده است.
گرانیت یک سنگ آذرین با دانه درشت و با رنگ روشن است که عمدتاً از فلدسپات و کوارتز تشکیل شده است. همچنین حاوی مقادیر کمی از کانی‌های میکا و آمفیبول است.
هنگامی که دانش‌آموزان می‌دانند چگونه مواد معدنی موجود در گرانیت را شناسایی کنند، این توصیف ساده آنها را قادر می‌سازد تا سنگ را بر اساس یک بازرسی بصری شناسایی کنند.
در طی آن بازرسی بصری، دانش‌آموزان باید از یک لنز دستی برای تأیید وجود کانی‌های گرانیت در سنگ استفاده کنند.
این بازرسی شامل تأیید اینکه هر یک از مواد معدنی مورد انتظار در گرانیت به طور فیزیکی در سنگ وجود دارد و به نسبت مناسب وجود دارد.
کانی های فلدسپات در گرانیت فراوان هستند. رنگ آنها معمولاً سفید، خاکستری، صورتی یا قرمز است.
بسیاری از دانه ها دو جهت شکاف را نشان می‌دهند که در زوایای قائم یکدیگر را قطع می‌کنند. شما باید بتوانید این الگوی برش را در گرانیت با یک لنز دستی مشاهده کنید.
