توزیع رایگان روفرشی 12 متری طرح فرش ایلامی ها به نشانه اعتراض خبرساز شد

در شاهکارهای هنر پاپ ایرانی می نویسد: در میان غربی ها این هنر فرش است که هنر ایرانی را به بهترین شکل نشان می دهد.

متأسفانه در خصوص مبانی فرهنگی این هنر اطلاعات بسیار کمی داریم.

این را می توان با این واقعیت توضیح داد که فرش ایرانی و روفرشی 12 متری طرح فرش همیشه یک محصول صنعتی در دسترس بوده است که در شرایط ابتدایی بافته شده است که نیازی به سازماندهی پیچیده نداشته است.

افت کیفیت این محصول در سال های اخیر که با از بین رفتن چندین مرکز تولید معتبر و رد الگوهای اصلی مشخص می شود، ضرر فراوان خریداران بالقوه را به همراه دارد و نشان از سهل انگاری چشمگیر و عدم برنامه ریزی روشمند در این زمینه دارد.

می توان به طور خلاصه به موضوع از دست دادن بازارهای خارجی پرداخت.

این تصور که فرش ایرانی باید مطابق مد تغییر کند و از روندها و سلایق روز پیروی کند کاملاً اشتباه است.

محصولات مدرن مانند فرش، قالیچه‌های مکانیکی و مانند آن، ساخت موقتی هستند که برای استفاده کوتاه‌مدت در نظر گرفته شده‌اند و جنبه تزیینی آن‌ها به دلیل تکنیک پیچیده‌ای است که سرچشمه آن را از هویت و گذشته فرهنگی خاصی نمی‌گیرد.

در مقابل، فرش ایرانی، محصولی بی نظیر فرهنگی، ارزش خود را بیش از هر چیز مدیون حضور انسانی با گذشته تاریخی و اجتماعی طولانی است.

مسلماً الزامات یک مشتری بین‌المللی مهم است، اما هرگونه تغییر در این هنر مستلزم رعایت حدودی است که بی‌توجهی به آن موجب انحطاط جدی می‌شود.

اگر در گذشته فرش ایرانی صادر شده به خارج از کشور رقیب واقعی نداشت، دقیقاً به لطف ویژگی های هویتی بود که آن را از سایر خطوط تولید متمایز می کرد.

نباید فراموش کرد که وجه بدیع و پویای این هنر، انطباق آن با دوره های مختلف از دوران صفویه تا امروز را فراهم کرده است.

تضعیف جایگاه فرش ایرانی در بازار جهانی عمدتاً ناشی از استفاده از نقوش تکراری و محدود مانند نقش‌های مدالیون، ژانر اسلیمی، گل‌فرنگ، ماهی  و غیره است.

رنگ هایی که اصیل نیستند و فاقد جذابیت هستند و در هر صورت افت کیفیت عمومی دارند.

برای درک اهمیت دو عنصر رنگ / نقش، به دوران طلایی فرش ایرانی اشاره می کنیم:

ویژگی‌های قالی‌های این دوره، کمال بی‌نظیر، به اندازه کافی شناخته شده است.

دوره دوم مشکل سازتر است.

از دوران پهلوی شروع می شود و پایان دو قرن رکود در دوران قاجار است.

این دوره با توسعه جنبه های تجاری فرش، حضور تولیدکنندگان متعدد ابتدا خارجی و سپس ایرانی و مشارکت طراحان مجرب و هنرمندان چیره دست رنگارنگ مشخص می شود.

این تلاش ها خیلی سریع کیفیت فرش را به دوران طلایی صفوی باز می گرداند.