مطالعه حاضر بر شناسایی خربزه های سالم برای مصرف و انواع مناسب برای استفاده در پرورش برای به دست آوردن محصولات مغذی تر متمرکز بود.
برای این منظور، ما خواص فیزیکی (کل جامدات محلول (TSS)، رنگ، محتویات قند)، ترکیبات ارتقاء دهنده سلامت (اسید اسکوربیک، کاروتنوئیدها، پلی فنول ها) و سایر فعالیت های ارتقا دهنده سلامت (جلوگیری رادیکال، القای NO، و) را ارزیابی کردیم.
مهار آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) در 30 توده طالبی شاه پسند، که شامل انواع وحشی محلی، نژادهای بومی و برخی از گونه های بهبود یافته خربزه بود.
اطلاعات تولید شده به ترویج استفاده از خربزه های محلی در دسترس برای مزایای سلامتی برای مصرف کنندگان کمک می کند و به پرورش دهندگان و سایر محققان کمک می کند تا از این ژرم پلاسم برای بهبود خربزه استفاده کنند.
2.1. انتخاب و جمع آوری نمونه خربزه
نمونه هایی از میوه ها و دانه ها از مناطق مختلف هند و بیشتر نمونه ها از کارناتاکا (در جنوب هند) به صورت شخصی جمع آوری شد.
خربزه از مناطق دیگر از طریق مؤسسات ملی مانند شورای هند تحقیقات کشاورزی (ICAR) دفتر ملی منابع ژنتیکی گیاهی، دهلی نو به دست آمد.
موسسه تحقیقات سبزیجات ICAR هند، بنارس. و موسسه تحقیقات باغبانی هند ICAR، بنگالورو.
جزئیات گروه گیاه شناسی، منبع، و استفاده متداول برای هر نمونه در جدول 1 آورده شده است.
در میان نمونه ها، 10 نوع بهبود یافته شامل 9 نوع میوه دسر و 1 نوع سبزیجات است.
از میان 16 نژاد بومی، 8 مورد به عنوان میوه / میوه دسر و 8 مورد به عنوان سبزیجات استفاده می شود.
از میان 4 نوع وحشی، 1 نوع به عنوان میوه دسر (پوتی کایی) استفاده می شود و 3 نوع دیگر استفاده نمی شود.
نمونه‌های مختلف جمع‌آوری‌شده و برخی از گیاهان کشت‌شده در گلخانه ما که در مطالعه حاضر مورد استفاده قرار گرفتند، همانطور که در شکل 1 نشان داده شده‌اند.
