ماچا نوعی چای سبز ممتاز ژاپنی و از گروه چای توینینگز آبی است. برای تهیه این نوشیدنی، برگ‌های چای را که در سایه رشد می‌کنند، می‌چینند و سپس با دقت آسیاب می‌شوند تا به پودر ریز تبدیل شود.
ماچا در ژاپن محبوب است، جایی که مردم تمایل دارند آن را در حالت خالص خود بنوشند. این نوشیدنی دارای طعمی قوی، تلخ و علفی است.
با این حال، (بسیاری از) بقیه جهان آن را با مقادیر زیادی شکر و شیر بخار پز مخلوط می کنند تا چای سبز لاته درست کنند، در این صورت طعم شیرین و شیری دارد.
متأسفانه نوشیدن ماچا به این روش از نظر اثرات سلامتی دنیاها از برگ های خالص زمین جدا است.
بازاریابی تبلیغاتی برای چای ماچا اغلب ادعاهای قوی در مورد مزایای سلامتی دارد و این ایده را ترویج می کند که ماچا از چای سبز معمولی سودمندتر است زیرا مصرف کنندگان برگ های آن را مصرف می کنند.
گیاه مورینگا (moringa oleifera) گاهی اوقات با نام “درخت ترب” شناخته می شود و بومی هیمالیا در شمال غربی هند است.
گل ها، دانه ها، ریشه ها و برگ ها همه خوراکی هستند و برخی از فرهنگ های آسیایی از برگ ها برای اهداف آشپزی استفاده می کنند.
همچنین می توان از برگ های آن چای درست کرد و این چای به دو صورت خشک و پودری موجود است.
خود چای طعمی سبک و علف‌دار دارد. کاملاً ملایم است و طعم آن تا حدودی شبیه چای گزنه است.
از نظر مواد مغذی، منبعی غنی از چندین ویتامین ضروری به ویژه ویتامین C و ویتامین B است.
در مورد اولی، برگ مورینگا حاوی بیش از 200 میلی گرم ویتامین C در هر 100 گرم است که بیش از دو برابر ارزش روزانه FDA و بیشتر از یک پرتقال معمولی است.
تبلیغات بازاریابی اغلب یک نقطه قوت در مورد محتوای ویتامین C دارند. با این حال، لازم به یادآوری است که یک وعده معمولی چای مورینگا تنها چند گرم است و به هیچ وجه نزدیک به 100 گرم نیست.
تحقیقات کمی در مورد چای مورینگا در انسان انجام شده است، اما یک آزمایش تصادفی اخیر نشان داد که برگ مورینگا هیچ تاثیری بر کنترل قند خون ندارد.
