از تمام فرشها، بیش از 95 درصد از الیاف مصنوعی، از جمله نایلون، پلیاستر و الفین و بقیه شامل الیاف طبیعی مانند پشم است.
استفاده از پلی استر در سال های اخیر افزایش چشمگیری داشته است و بر نایلون به عنوان ماده غالب غلبه کرده است.
روفرشی ۱۲ متری رز مریم اغلب دارای ارتفاع پرز بالاتری نسبت به تجاری است، جایی که پرزهای کم به دلیل مقاومت در برابر خرد شدن در مناطق پر تردد رایج است.
حلقههای پرزدار/بافته میتوانند حلقهای باقی بمانند (به اصطلاح شمع حلقه)، یا میتوان آنها را برای ایجاد رشتههای عمودی برش داد (اصطلاحاً شمع برش خورده، مانند شکل 2).
الگوها را می توان با ترکیب حلقه هایی با ارتفاع های مختلف یا با ترکیب حلقه و شمع برش ایجاد کرد.
تراکم فرش را نیز می توان با تغییر میزان نزدیک شدن الیاف مختلف به پشت فرش دستکاری کرد.
پوشش پهنباف (که در عرضهای وسیعی مانند 12 فوت ایجاد میشود) از لحاظ تاریخی در منازل مسکونی رایج بوده است و هر دو بافندگی و کاشی در ساختمانهای تجاری رایج هستند.
پشتیبان در فرش های تجاری اغلب بر پایه پلی وینیل کلراید (PVC) و پلی اورتان است، در حالی که فرش های مسکونی معمولاً از پشتی لاتکس استفاده می کنند.
روکش فرش ممکن است از الیاف، لاستیک اسفنجی یا فوم یورتان ساخته شود.
روکش فرش الیافی که حس محکمی دارد، میتواند طبیعی (مانند موی حیوانات، جوت)، مصنوعی (مثلاً نایلون، الفین) یا الیاف نساجی بازیافتی طنیندار باشد.
فوم باند اورتان بیش از 85 درصد از بالشتک فرش در ایالات متحده را تشکیل می دهد.
استفاده از زیرانداز فرش معمولاً در تاسیسات مسکونی است، در حالی که استفاده از چسب برای نصب در محیط های تجاری غالب است.
فرش ها سطح قابل توجهی دارند که می تواند واکنش شیمیایی سطح را افزایش دهد.
فرشها ممکن است کل سطح ساختمان را بپوشانند، و وجود تشکهای متخلخل متخلخل متشکل از الیاف نساجی با قطر کم، سطح مواد را در مقایسه با تخمینهایی که از طریق برآمدگیهای هوایی از مواد انجام میشود، بسیار افزایش میدهد.
تخمین نسبت سطح داخلی به حجم تقریباً 300 برابر مساحت سطح در واحد حجم در محیط های داخلی نسبت به محیط های خارجی است.
توجه داشته باشید که این تخمین ها هندسه پیچیده موادی مانند فرش را در نظر نمی گیرند.
نسبت سطح داخلی به حجم که شامل الیاف فرش و مساحت منافذ می شود به طور قابل توجهی بیشتر از تخمین هایی است که فقط سطح کف را در نظر می گیرند.