قالی بافان عموماً تار و پود فرش کاشان را از پنبه می سازند و ابریشم فقط در فرش های بسیار ظریف و ظریف استفاده می شود.
برای زیر پود از نخ های کاشانی به نام های شهری و اصفهانی استفاده می کنند که ضخیم تر از روی پود است.
در اولین نگاه می توان به پشم ظریف و کوتاه و بافت مخملی پشم مرینوس در طرح فرش پی برد.
قالیبافان کاشانی علاوه بر پشم مرینوس استرالیایی از نخ های پشم خراسان، کرمانشاه، آذربایجان و تهران نیز استفاده می کنند.
قبل از شروع بافت روفرشی کشدار ضد آب، طراحان الگوهایی شامل شاخه ها، گل ها، برگ ها، شکار حیوانات و صحنه های نبرد تاریخی را آماده می کنند.
سپس بافندگان با استفاده از نخ رنگ شده و ابریشم شروع به خلق فرش ایرانی می کنند.
سبک بافت ایرانی که به «گره نامتقارن» نیز معروف است، گرهی است که پیچش مشخصی دارد.
می توان گره های مساوی آن را در پشت فرش دید.
ویژگی های فرش کاشان :
مهارت سنتی قالی بافی کاشان به دو نوع قالی عشایری و شهری تقسیم می شود.
فرش عشایری در میمه و جوشقان یافت می شود.
موارد زیر برخی از ویژگی های خاص این میراث فرهنگی ناملموس ایرانی است:
راج پایین، 30 تا 45 گره در 7 سانتی متر خطی، پس زمینه قرمز تیره با حاشیه آبی سرمه ای، مدالیون لوزی شکل به شکل بیضی شکل، نقوش عربی روی قطعات گوشه، مدال و حاشیه.
مهارت رنگرزی ارتباط مستقیمی با مهارت های سنتی قالی بافی در کاشان دارد و مانند صنعت نساجی قدمتی طولانی دارد.
در صنعت رنگرزی کاشان از رنگ های گیاهی طبیعی، سنتی و بومی برای رنگرزی تار و پود استفاده می شود.
متخصصان در این زمینه رنگ ها را از ریشه های ترنج، پوست انار و گردو، برگ انگور استخراج می کنند.
این سبک رنگرزی هنوز ویژگی های اولیه خود را حفظ کرده است.
بازدید از دنیای کارگاه های طراحی، رنگ، رنگرزی و قالی بافی در کاشان و تأمل در این میراث فرهنگی ناملموس ایرانی، سفری به گذشته است.
اندیشیدن به این هنر ایرانی تجربه ای تکرار نشدنی را به ارمغان می آورد.
اگر فرصتی برای بازدید از موزه، نمایشگاه یا فرش فروشی پیدا کردید، این فرصت استثنایی را از دست ندهید، زیرا خاطره شیرین طولانی در ذهنتان خواهد ماند.
مهارت‌های سنتی قالی‌بافی در کاشان، تماشاگرانی را مبهوت می‌کند.
